Dag 84: 1695.0 (Detour) -> 1718.7 (Ashland)

De rest van de detour ging iets minder soepel. Na 5 mijl kwam er eenn afslag van de weg die ik van het begin, tot nu toe had gevolgd. De weg die de detour volgde zag er zeer ongebruikt uit. Veel begroeiing. Het duurde ook niet al te lang voordat er zoveel bosjes groeide dat het me onverstandig leek om door te gaan. Ik maakte rechtsomkeert en vervolgde de weg die ik vanaf het begin had gelopen. Terwijl ik terugliep kwam ik twee andere hikers tegen Renaissance (ontmoet net voor South Lake Tahoe) en Trainwreck (ontmoet in Mammoth Lakes). 
Ze keken me verward aan toen ik hun tegemoet kwam lopen. Ik legde ze uit dat ik van plan was om via de hoofdwegen te lopen aangezien ik vond dat er te veel begroeiing was op het pad. Hun gedachten waren van hun hoofd af te lezen: “ Ha, wat een sukkel.” 
Little did they know. Muhahahahaha.
Na een extra 1,5 uur de detour van de detour te hebben genomen kwam ik eindelijk weer op de PCT. 
2 mijl voor Interstate 5, waar ik van de PCT af zou gaan om Ashland in te kunnen, kwam ik Solo tegen (ontmoet rond het einde van de Sierra). Net als met Trainwreck en Renaissance liep ik Solo tegemoet, wat een gekke gewaarwording is aangezien we allemaal dezelfde kant horen op te lopen.
“Hey Solo! One of us is walking in the wrong direction, my friend.”
“Are you going Southbound?”
“No, Northbound, just like you!”
“Then you’re going the wrong way, Sisy.”
Na Guthooks te hebben geraadpleegd, kwamen we erachter dat Solo de PCT de verkeerde kant op aan het lopen was. 
Godzijdank. 
Bij Calahan’s Lodge, bij Interstate 5, leerde ik Hopper en No man kennen. Samen dronken we een biertje en wachte ik tot Trainwreck en Renaissance arriveerde. 
Trainwreck, Renaissance en ik kregen van Emily een serveerster van Calahan’s Lodge een lift naar Ashland. 
Eenmaal daar nam ik een hotelkamer met Seabiscuit, CB en Speedy die al eerder in Ashland aan waren gekomen. 
De rest van de dag in de hotelkamer lui geweest en zo min mogelijk gedaan.