Dag 114: 2255.7 -> 2278.6 (+2.5 mijl firedetour)

Ik was verbaasd door het aantal muggen dat me begroette bij het opstaan. Gelukkig hadden broeder muggennet en zuster slaapzak hun werk gedaan tijdens mijn slaap en had ik geen nieuwe muggenbulten. Het was een koude ochtend. Met krampende handen pakte ik mijn tas in. Ik dronk een pan koffie en ging op pad. Toen ik opstond was Happy  nergens te bekennen, maar na 10 mijl lopen kwam ik hem tegen.
‘S middags kwamen we bij de Knife’s Edge van Goat Rock wildernis. Een ridgeline met een bijzonder mooi uitzicht. De rook van het vuur verderop verstoorde het uitzicht een beetje, maar zelfs met het rookgordijn was het uitzicht adembenemend. Op het hoogste punt kwamen we twee oude vertrouwden tegen: Shepherd en Papparazi. We liepen op de rotsachtige klifrand en links en rechts van ons stortte de afgrond naar beneden. In de verte zagen we het vuur dat het onmogelijk maakte om White Pass (het volgende resupplypunt) via de PCT te bereiken. Gelukkig was er een detour om het vuur heen dat ons naar White Pass zou brengen. 
Op een bepaald punt was er een groot sneeuwveld te bereiken aan onze rechterhand. Happy en ik namen een zijpad en kwamen zo op het sneeuwveld terecht waar we vanaf glisaden. Na de knife’s edge kwamen we terecht op het begin van de firedetour. De detour was zwaar. Het pad ging stijl omhoog om vervolgens een paar 100 feet naar beneden te storten om vervolgens weer stijl omhoog te gaan. Dit herhaalde zich. Uitputtend. 
8 mijl voor het einde van de detour om 19:00 was het genoeg voor mij en kampeerde ik met een Tjechische en Zwisterse hiker die daar al hun tent hadden opgezet. De rest: Happy, Shepherd en Papparazi hikede nog 2 mijl verder naar een groot meer op de detour.